Ομάδα Ελλήνων φοιτητών του Πολυτεχνείου Κρήτης και του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών κατάφερε να διακριθεί και να περάσει στην τελική φάση του διαπανεπιστημιακού έργου IGLUNA.
Η ελληνική ομάδα «CYCLAMINA» (Cybernetic Companion pLAnts to Mitigate Insufficient iNteraction with nAture), κατά τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας, έλαβε μέρος σε ένα πρότζεκτ του Ευρωπαϊκού Διαστημικού Οργανισμού (ESA) και του Ελβετικού Κέντρου Διαστήματος (Swiss Space Center), αποστέλλοντας την πρότασή της, η οποία μετά από το Critical Design Review που πραγματοποιήθηκε στο CERN, κατάφερε να περάσει και στην τελική φάση του διαγωνισμού.
Το «ΙGLUNA» είναι ένα διαπανεπιστημιακό πρότζεκτ το οποίο έχει ως στόχο την ανάδειξη τεχνολογιών που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μία μελλοντική βάση στη Σελήνη και οι οποίες αναπτύσσονται αποκλειστικά από φοιτητές 19 Πανεπιστημίων από 14 χώρες της Ευρώπης.
Εμπνευστής της ιδέας είναι ο υποψήφιος διδάκτορας της Μονάδας Περιβαλλοντικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του ΕΜΠ Γιώργος Προφητηλίωτης. Την επίβλεψη και την υλοποίηση του έχουν αναλάβει οι καθηγητές Κωστής Ουγκρίνης (αναπληρωτής καθηγητής Μεταβαλλόμενων Ευφυών Περιβαλλόντων -TUC TIE Lab- Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης) και ο Θωμάς Μπαρτζάνας (αναπληρωτής καθηγητής, Εργαστήριο Γεωργικών Κατασκευών, τμήμα Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων και Γεωργικής Μηχανικής, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών).
Μέλη της ομάδας είναι οι: Αυγουστίνος Πανταζίδης, Γιώργος Καλλέργης, Μαριάνθη Λιάπη, Μαρία Κοντογιάννη, Ελένη Διγαλάκη, Λάμπρος Βενέτης και Κώστας Αναστασάκης.
Η τελική φάση του διαγωνισμού θα πραγματοποιηθεί τον ερχόμενο Ιούνιο, στο εσωτερικό ενός παγετώνα στην κορυφή Μάτερχορν, στις Άλπεις, η οποία βρίσκεται σε υψόμετρο 3.883 μέτρων και θα έχει διάρκεια 15 ημερών. Μάλιστα, όπως τόνισαν στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο μέλη της ομάδας θα γίνει «με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την πρώτη επανδρωμένη αποστολή, που κατάφερε να πατήσει στη Σελήνη, το Apollo 11».
Η ομάδα CYCLAMINA θα διερευνήσει με μια πρωτότυπη πειραματική διάταξη το ζήτημα της αλληλεπίδρασης φυτών, ανθρώπων και μηχανής, με απώτερο σκοπό την τεχνολογική επαύξηση ενός φυσιολογικού φυτού για την παροχή ψυχολογικής υποστήριξης και συντροφικότητας σε έναν αστροναύτη. Μολονότι διεπαφές φυτών-υπολογιστή έχουν παρουσιαστεί στη βιβλιογραφία, το προτεινόμενο πείραμα αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία και ανοίγει τον δρόμο για το μέλλον της επανδρωμένης διαστημικής στην Ελλάδα.
H συγκεκριμένη ιδέα έχει ως στόχο την καταπολέμηση του Συνδρόμου Ανεπαρκούς Αλληλεπίδρασης (Nature Deficit Disorder), το οποίο και αποτελεί ένα από τα βασικότερα προβλήματα που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν στο μέλλον οι αστροναύτες, συμμετέχοντας σε διαστημικές αποστολές μεγάλης διάρκειας.
Βασική υπόθεση πίσω από την πρόταση CYCLAMINA είναι η ιδέα ότι η τεχνολογική επαύξηση φυσιολογικών φυτών θα μπορούσε να ενισχύσει και να εμβαθύνει το δέσιμο μεταξύ αυτών και των αστροναυτών που θα τα φροντίζουν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους στον Άρη. Έτσι θα παρέχουν στο πλήρωμα μια σύνδεση με το φυσικό περιβάλλον της Γης μέσα από μια ενισχυμένη εμπειρία κηπουρικής και γεωργίας με τη διαμεσολάβηση υπολογιστή.