Θησαυροί από τον Δίον, σε μια σπάνια έκθεση αρχαίων αντικειμένων παρουσιάζονται για πρώτη φορά εκτός Ελλάδας, στη Νέα Υόρκη, στο πλαίσιο της έκθεσης «Θεοί και Θνητοί στον Όλυμπο: Αρχαίο Δίον, η πόλη του Δία (Gods and Mortals at Olympus: Ancient Dion, City of Zeus)».
Από τις 24 Μαρτίου μέχρι τις 18 Ιουνίου 2016 οι επισκέπτες στο Ωνάσειο Πολιτιστικό Κέντρο της Νέας Υόρκης θα έχουν την ευκαιρία μέσα από τα εκθέματα να “περπατήσουν” στα χνάρια των αρχαίων Θεών, να εξευρευνήσουν το “ιερό βουνό”, να γνωρίσουν την καθημερίνή ζωή των κατοίκων της αρχαίς πόλης στους πρόποδες του Ολύμπου.
Η έκθεση παρουσιάζει περισσότερα από ενενήντα έργα τέχνης και αντικείμενα-συμπεριλαμβανομένων ψηφιδωτά, γλυπτά, κοσμήματα, κεραμικά, νομίσματα, γυαλί και υλοποιεί-που χρονολογούνται από τον δέκατο αιώνα π.Χ. έως τον τέταρτο αιώνα μ.χ. Ανάμεσα στα εκθέματα είναι μαρμάρινα γλυπτά των ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων θεοτήτων συμπεριλαμβανομένων των Δία, της Δήμητρας και της Αφροδίτης, διακοσμητικά αντικείμενα και εργαλεία που χρονολογούνται από το 1000 π.Χ., και ένα εντυπωσιακό ψηφιδωτό πάνελ από την οικία του Διονύσου, το οποίο πρόσφατα αποκταστάθηκε με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση, και εκτίθενται στο κοινό για πρώτη φορά.
Ο μεγάλος κεντρικός πίνακας των ψηφιδωτών, δείχνει τον Διόνυσο, τον θεό του κρασιού και του θεάτρου, στο θρίαμβο, που απεικονίζει τον Σειληνό, τον βασιλιά Λυκούργο, και τον Σάτυρο. Αυτές οι διακοσμήσεις από τα τέλη του 2ου με αρχές του 3ου αιώνα μ.Χ. μαρτυρούν τη σημασία του Δίον ως θεατρικό κέντρο που χρονολογείται από την εποχή του Αρχέλαου, του οποίου υπό την αιγίδα του Ευριπίδη λέγεται ότι έχουν γραφει Οι Βάκχες και του οποίου υποστηρίζουν το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά.
Επίσης, από τη ρωμαϊκή περίοδο είναι μια ομάδα τεσσάρων μαρμάρινα γλυπτά που απεικονίζουν φιλόσοφοι (μέρος των επίπλων στην Έπαυλη του Διονύσου) και τα γλυπτά του φιλοσόφου και δύο θεότητες που συνδέονται με τον Ασκληπιό, τον θεό της ιατρικής, που είχαν εγκατασταθεί στο Δίον της κύριας δημόσια λουτρά. Τα έργα αυτά απεικονίζουν την εμμονή σε ρωμαϊκούς χρόνους της ελληνικής παράδοσης του γυμνασίου ως τόπος αναψυχής και συζήτηση.
Άλλα σημαντικά αγάλματα, που χρονολογούνται από την Ελληνιστική περίοδο, και αντανακλούν την εξέχουσα θέση της λατρείας των θεών Δήμητρας και της Αφροδίτης, καθώς και τη σταδιακή εισαγωγή της αιγυπτιακής επιρροές στην θρησκευτική ζωή του Δίου. Μεταξύ αυτών των έργων είναι το κεφάλι από ένα άγαλμα της Δήμητρας, ένα άγαλμα της Αφροδίτης Υπολυμπιδίας ανασκαφή από το ιερό που αργότερα ήταν αφιερωμένο στην Ίσιδα, και μια ανάγλυφη στήλη που απεικονίζει την Ίσιδα ως Δήμητρα.
Επίσης, περιλαμβάνονται στην έκθεση και αντικείμενα χρηστικού χαρακτήρα. Μεταξύ αυτών είναι ένα μέταλλο καρφίτσα με απομεινάρια ύφασμα, διαμορφωμένο ως ένα ζευγάρι σπείρες, που χρονολογείται από την πρώιμη Εποχή του Σιδήρου (1000 – 700 π.Χ.) βάζα από τερακότα από την ίδια περίοδο, που ανασκάφηκε από ένα ανάχωμα νεκροταφείο ένα χρυσό βραχιόλι με κεφάλι λέοντος από τα τέλη του 3ου αιώνα π.Χ., μια ομάδα από εννέα χρυσά κέρματα, μια λάμπα πετρελαίου κράμα χαλκού με διακοσμητικά κεφάλι ενός πάνθηρα (1ος-2ος αιώνα μ.Χ.) και ένα μικροσκοπικό γυάλινο δοχείο με εγχάρακτη επιγραφή από τα μέσα του δεύτερους με τέταρτο αιώνα μ.χ.
