Το Μεγάλο Σάββατο είναι η τελευταία μέρα της Μεγάλης Εβδομάδας και της Σαρακοστής . Είναι αφιερωμένο στην «την θεόσωμον ταφήν» και «την εις άδου κάθοδον», την ταφή του Κυρίου και την κάθοδο Του στον Άδη, όπου κήρυξε τον Λόγο του στους νεκρούς .
Το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου τελείται η λειτουργία της Πρώτης Ανάστασης. Ο ιερέας αναγγέλει την Ανάσταση του Κυρίου λέγοντας «Ανάστα ο Θεός κρίνων την γην…». Στα Ιεροσόλυμα η τελετή της Αφής του Αγίου Φωτός και της Ανάστασης γίνεται το μεσημέρι. Στην Ελλάδα η Λειτουργία της Αναστάσεως γίνεται το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου. Στις 12 τα μεσάνυχτα σβήνουν τα φώτα της εκκλησίας και ο ιερέας προβάλει στην Ωραία Πύλη κρατώντας στο χέρι δεσμίδα τριάντα τριών κεριών με το Αγίο Φως, που έχει μεταφερθεί από τα Ιεροσόλυμα και ψάλλει το «Δεύτε λάβετε Φως…».Ιερείς και πιστοί κρατώντας λαμπάδες στα χέρια μεταφέρονται στον περίβολο της εκκλησίας όπου γίνεται η ανάγνωση του Ευαγγελίου της Αναστάσεως και ψάλλεται το «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι, ζωή χαρισάμενος».
Μετά το τέλος της λειτουργίας οι πιστοί μεταφέρουν το Αγίο Φως στα σπίτια τους και το έθιμο θέλει να το φυλάνε να μην σβήσει για σαράντα ημέρες και ακολουθεί το δείπνο με την πατροπαράδοτη μαγειρίτσα και το τσούγκισμα των κοκκινών αυγών.