Η “λευκή τρύπα” στο χάρτη των εκλογών…

Ευρωεκλογές 2019

Μάρκος Δοντάς

 

Γράφει ο Μάρκος Δοντάς

Πολιτικός Επιστήμονας –Ιστορικός Ερευνητής MSc. European & International Studies

Για τους “παροικούντες την Ιερουσαλήμ”, η έκπληξη στις πρόσφατες διπλές εκλογές δεν ήταν ούτε η Μέρα25 του Βαρουφάκη, ούτε η Ελληνική Λύση του Βελόπουλου…

Η άνοδος αυτών των κομμάτων ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη, καθόσον εξυπηρετεί (ενόψει και των εθνικών εκλογών) την ανακατανομή-αναδιανομή ψηφοφόρων από την αριστερά και δεξιά (προς μικρότερα κόμματα δεκανίκια), με αφετηρία τις “δεξαμενές” του Σύριζα και της Χρυσής Αυγής αντίστοιχα.
Η πραγματική “έκπληξη” ωστόσο, ήρθε από Θράκη μεριά και ακούει στο όνομα ΚΙΕΦ (Κόμμα Ισότητας Ειρήνης & Φιλίας, DEB στα τούρκικα).
Και ποιο είναι αυτό το ΚΙΕΦ, θα αναρωτηθούν οι περισσότεροι από τον καναπέ τους;
Είναι το κόμμα που ίδρυσε το 1991 ο πρώην βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου, Αχμέτ Σαδίκ…
Είναι το κόμμα που με τις ευλογίες του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής, μιλά ανοικτά για “τουρκική μειονότητα”, κατά παράβαση των όρων της Λωζάννης…
Είναι το κόμμα που στο σύνολο της επικράτειας έλαβε 0,71%, αλλά σάρωσε κυριολεκτικά, στους Νομούς Ροδόπης και Ξάνθης…
Είναι το κόμμα που στις προηγούμενες εκλογές όλοι πίστεψαν ότι ήταν “διάττοντας αστέρας”, καθόσον η μειονότητα δε θα ξαναψήφιζε μαζικά λέγανε…
Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη. Δυστυχώς…
Σε αυτές τις εκλογές το ΚΙΕΦ έκανε επίδειξη δύναμης για 2η συνεχόμενη εκλογική αναμέτρηση. Η συντριπτική του νίκη στους Νομούς Ροδόπης και Ξάνθης, απόρροια του κατακερματισμού των υπολοίπων κομμάτων και της αποχής (που έφθασε και στους δύο νομούς σχεδόν στο 50%) δεν αφήνει και πολλά περιθώρια εφησυχασμού…
Μα θα πει κάποιος και γιατί να υπάρχει πρόβλημα…;;;
Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα των Βαλκανίων που έχει “Τουρκικό κόμμα”…
Τουρκικά κόμματα υπάρχουν στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία, στα Σκόπια και αλλού…
Γιατί να μας πειράζει ο προσδιορισμός “Τουρκικό εθνικό κόμμα” και “Τουρκική εθνική μειονότητα”, τη στιγμή που αποδεχόμαστε Ελληνική εθνική μειονότητα και ελληνικό εθνικό κόμμα (Ομόνοια) στην Αλβανία…;;;
Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι το ΚΙΕΦ αποτελεί μοχλό άσκησης πίεσης μιας ευρύτερης γεωπολιτικής διπλωματίας, αμιγώς κατευθυνόμενης από την Άγκυρα.
Σκοπός της στρατηγικής αυτής διπλωματίας (όσο και αν εθελοτυφλούν τα τελευταία χρόνια όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις ανεξαιρέτως) είναι η μετεξέλιξη του ΚΙΕΦ σε ένα ευρύτερο μουσουλμανικό κόμμα το οποίο έχοντας κατευθυνόμενο πυρήνα “τουρκικό”, θα συμμετέχει σε μελλοντικές εθνικές εκλογές, λειτουργώντας ως “ομπρέλα προστασίας” και ως “πόλος έλξης” για όλους τους μουσουλμάνους στο θρήσκευμα πολιτογραφημένους Έλληνες πολίτες με δικαίωμα ψήφου, που μετανάστευσαν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια από διάφορες χώρες (Συρία, Αίγυπτο, Αλγερία, Μαρόκο, Τυνησία, Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Ιράν, Ιράκ, Λιβύη, Αφγανιστάν, κλπ)…
Ο αριθμός των πολιτογραφημένων αυτών ανθρώπων (με βάση τα στοιχεία της Ένωσης Ελλήνων Μουσουλμάνων και του Υπουργείου Εσωτερικών), αγγίζει πλέον τις 500.000…
Έχοντας ένα ταβάνι ψηφοφόρων στις 43.000 (δηλώσεις της προέδρου του ΚΙΕΦ Τσιγδέμ Ασάφογλου) και έχοντας πιάσει τις 40.000 στις τελευταίες εκλογές, ο μαγικός αριθμός 500.000 (στο σύνολο της επικράτειας), σε συνδυασμό με τη συντεταγμένη μαζική ψήφο, που είναι η επικρατούσα γραμμή στις τελευταίες 2 εκλογικές αναμετρήσεις, δημιουργεί μία δυνητική “δεξαμενή” ψηφοφόρων που μπορούν να ανεβάσουν τη μετεξέλιξη του ΚΙΕΦ ακόμα και σε τρίτο κόμμα (το ΚΙΝΑΛ έχει δυναμική σχεδόν 430.000), καθιστώντας το, ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων της χώρας!!!
Δυστυχώς, για την ελληνική εξωτερική πολιτική (όπως έχω επανειλημμένως ξαναπεί), έχει χαθεί ο έτερος πόλος και αντίβαρο της Συνθήκης της Λωζάννης, η ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης, χωρίς τότε η Ελλάδα να αντιδράσει ως όφειλε (Σεπτεμβριανά 1955, απελάσεις 1964-65)…
Στην ευρύτερη γεωπολιτική σκακιέρα των Βαλκανίων, είναι κοινός τόπος ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική δε θα αντέξει να απολέσει και δεύτερο….
Φυσικά και αναφέρομαι στον πόλο που καλείται “Βορειοηπειρωτικός ελληνισμός”…
Θα τον χρειαστεί τον πόλο αυτό ως αντίβαρο, σε περίπτωση που δημιουργηθεί μελλοντικά ένα κόμμα από αμιγώς Έλληνες πολίτες αλβανικής καταγωγής…
Ο αριθμός των ατόμων αυτών με βάση τα στοιχεία των συλλόγων τους και του Υπουργείου Εσωτερικών, αγγίζει πλέον τις 750.000 άτομα…
Ξεκάθαρα τρίτο κόμμα και αδιαμφισβήτητος ρυθμιστής των ευρύτερων εξελίξεων της πολιτικής ζωής του τόπου σε μία μελλοντική βουλή…
Και κάπως έτσι ξεκινά ο όρος “Λιβανοποίηση”… αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία…