Η συνάντηση Μητσοτάκη Ερντογάν, σήμερα στο Λονδίνο, είναι καθαρά μια συνάντηση ΕΕ-Τουρκίας, και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί
Γράφει η Μαρίνα Κουρμπέλα
Οταν μιλάμε για σύνορα κράτους μέλους της ΕΕ, είναι γεγονός, και αποδεκτό ως τέτοιο, οτι μιλάμε για σύνορα Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το επιβεβαιώνει, επιπλέον, και η ενιαία αγορά, με τις 4 ελευθερίες,η οποία θεωρείται και το μεγαλύτερο επίτευγμα της ΕΕ/
Τα σύνορα της Ελλάδας, στην προκειμένη περίπτωση, είναι εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, και η σημερινή συνάντηση που σχετίζεται με το θέμα είναι καθαρά, και κατά πρώτον συνάντηση ενωσιακού επιπέδου, με τή διμερή διάσταση, σε ότι αφορά σε θέματα τεχνικής φύσης.
Το πρόβλημα, λοιπόν δεν είναι αν η συνάντηση αυτή, είναι ΕΕ- Τουρκία, Είναι και καλείται να τη διαχειριστεί ένα παλαιό, πλέον μέλος της Ενωσης,, η Ελλάδα, και πολύπαθο από ενέργειες γειτόνων,
Το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό που συναντάμε, όταν πρόκειτα για συμφέροντα, μιας χώρας μέλους, που δε θέλει να θιγούν, από προβλήματα με τρίτη χώρα,εφόσον δεν την αφορούν άμεσα.
Είναι το διαχρονικό πρόβλημά, που έχει αναστείλει την ουσιαστική εμβάθυνση της ΕΕ , την πραγματική Ενωση, με τα λόγια να επιπλέουν ως φελλοί σε φουρτουνιασμένη Θάλασσα.
Έχουμε, όμως το δικαίωμα, να θέλουμε μιά Ευρωπαϊκή Ένωση, αλά κάρτ, και όταν πρόκειται για πρόβλημα κράτους μέλους, με καθαρά, όμως ευρωπαϊκή διάσταση, να αποφεύγουμε να το υπεραπιστούμε;
Το μεταναστευτικό, με τοις υπεραφίξεις στην Ελλάδα, και την άρνηση χωρών μελών να μοιραστούν το βάρος, είναι μια ακόμη απόδειξη της αλα κάρτ συμμετοχής στην ΕΕ.
Τώρα, που η νέα ηγεσία της ΕΕ θα προχωρήσει για το Μελλον την ΕΕ, ας μιλήσουμε για το θέμα, και ας αποφασίσουμε,τελικά. Ποιό είναι το πραγματικό συμφέρον, για σήμερα και για αύριο.
