Ο Καθηγητής Δημήτριος Τσούλης, ο πρώτος Έλληνας που εκλέγεται αντεπιστέλλον μέλος της Γεωδαιτικής Επιτροπής της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών

Dimitrios_Tsoulis

Ο Καθηγητής του Τμήματος Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, Δημήτριος Τσούλης, εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Γεωδαιτικής Επιτροπής (Deutsche Geodätische Kommission -DGK) της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών.

(https://dgk.badw.de/struktur/dgk-mitglieder/korrespondierende-mitglieder.html).

Η Γεωδαιτική Επιτροπή της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών ιδρύθηκε το 1952 ως Γερμανική Γεωδαιτική Επιτροπή (Deutsche Geodätische Kommission-DGK) και εκπροσωπεί την πανεπιστημιακή έρευνα και διδασκαλία της επιστήμης της Γεωδαισίας στη Γερμανία. Στους σκοπούς της συμπεριλαμβάνονται ο συντονισμός της έρευνας σε όλους τους τομείς της Γεωδαισίας, η συμμετοχή σε εθνικά και διεθνή ερευνητικά προγράμματα, η έκδοση γνωμοδοτήσεων για δημόσιους φορείς, η οργάνωση των πανεπιστημιακών σπουδών της Γεωδαισίας στη Γερμανία και η εκπροσώπηση σε διεθνείς οργανισμούς. Ως τακτικά μέλη της επιτροπής μπορούν να εκλεγούν καθηγητές από όλο το φάσμα των γεωδαιτικών επιστημών σε Πανεπιστήμια της Γερμανίας, ενώ ως αντεπιστέλλοντα μέλη εκλέγονται επιστήμονες εκτός Γερμανίας.

Σύμφωνα με το καταστατικό της Γεωδαιτικής Επιτροπής της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών η διαδικασία εκλογής τακτικών και αντεπιστελλόντων μελών περιλαμβάνει πρόταση από ένα ή περισσότερα τακτικά μέλη και συγκέντρωση θετικών ψήφων από τουλάχιστον τα 3/4 των τακτικών μελών κατά την ετήσια συνεδρία της ολομέλειας της Επιτροπής. Προτάσεις που συγκεντρώνουν την έγκριση της ολομέλειας προωθούνται στην Τάξη Φυσικών, Μαθηματικών και Τεχνικών Επιστημών της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών, η οποία και προτείνει την εκλογή.

Ο Καθηγητής Δημήτριος Τσούλης είναι ο πρώτος Έλληνας που εκλέγεται ως αντεπιστέλλον μέλος της Γεωδαιτικής Επιτροπής (DGK) της Βαυαρικής Ακαδημίας Επιστημών.

 

Είναι Καθηγητής στον Τομέα Γεωδαισίας και Τοπογραφίας του Τμήματος Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών του ΑΠΘ.

Αποφοίτησε από το Τμήμα Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών του ΑΠΘ το 1995. Συνέχισε τις σπουδές του στο Πολυτεχνείο του Μονάχου από όπου πήρε διδακτορικό δίπλωμα το 1999. Δίδαξε στο Πολυτεχνείο του Βερολίνου πριν εκλεγεί στο ΑΠΘ, όπου είναι Καθηγητής από το 2013. Έχει διατελέσει Διευθυντής του Τομέα Γεωδαισίας και Τοπογραφίας (2011-2013) και Πρόεδρος του Τμήματος Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών (2013-2017).

 

Του έχουν απονεμηθεί μεταπτυχιακή υποτροφία από το Ίδρυμα DAAD (1997-1999), υποτροφίες από το Ίδρυμα Alexander von Humboldt (από το 2008 έως σήμερα για ερευνητική παραμονή στα Πανεπιστήμια Στουτγκάρδης, Βερολίνου και Μονάχου) και το βραβείο Δημητρίου Λαμπαδαρίου της Ακαδημίας Αθηνών για ερευνητική εργασία στη Γεωδαισία (2012). Είναι μέλος της Εκδοτικής Επιτροπής του διεθνούς περιοδικού Geophysical Prospecting της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεωεπιστημόνων και Μηχανικών (European Association of Geoscientists and Engineers -EAGE). Από το 1999 συμμετέχει σε διάφορες επιτροπές, ειδικές ομάδες εργασίας και προγράμματα της Διεθνούς Ένωσης Γεωδαισίας (International association geodesy -IAG). Στην τρέχουσα περίοδο (2015-2019) είναι πρόεδρος της ομάδας εργασίας «Πολυφασματικές Τεχνικές στη Θεωρία Δυναμικού» της Διατομεακής Επιτροπής για τη Θεωρία (Inter Commission Committee on Theory -ICCT) και εκπρόσωπος της στο Παγκόσμιο Γεωδαιτικό Σύστημα Παρακολούθησης (Global Geodetic Observing System -GGOS). Έχει διατελέσει επιστημονικά υπεύθυνος σε εθνικά και ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα (Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας, European Space Agency). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την αξιοποίηση σύγχρονων δορυφορικών δεδομένων και τη διερεύνηση μεθοδολογιών της θεωρίας δυναμικού για τη μοντελοποίηση και κατανόηση του πεδίου βαρύτητας. Είναι συγγραφέας των βιβλίων Εισαγωγή στην Τοπογραφία, Δορυφορική Γεωδαισία, Εφαρμογές Θεωρίας Δυναμικού, Συστήματα Αναφοράς και Χρόνου. Επίσης έχει συγγράψει πάνω από 60 επιστημονικές εκθέσεις και εργασίες σε ελληνικά και έγκριτα διεθνή περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων.