Η ελληνική γλώσσα είναι ψυχή, η ψυχή του πολιτισμού.
Μια ψυχή όλο φως, που διαχέεται σε όλη τη Γη, διαθλάται σε πολλές άλλες γλώσσες, αντανακλά την ιστορία της ανθρωπότητας.
Κι όπως χωρίς φως δεν υπάρχει ζωή, έτσι και χωρίς γλώσσα δεν υπάρχει πολιτισμός.
Σε αυτή τραγούδησε ο Όμηρος, σε αυτή δίδαξαν οι αρχαίοι τραγικοί, σε αυτή έγραψαν οι σύγχρονοι ποιητές.
Σε αυτή τη γλώσσα ο άνθρωπος προσπάθησε να φτιάξει ένα σύστημα δικαίου, να συνυπάρχουμε όλοι οι άνθρωποι μαζί, κι έτσι γεννήθηκε η Δημοκρατία.
Σε αυτή ο άνθρωπος ανέπτυξε τη φιλοσοφία, την επιστήμη, την τέχνη. Ακόμη και σήμερα όταν μια γλώσσα μιλάει για φιλοσοφία, επιστήμη και τέχνη δανείζεται λέξεις από την ελληνική γλώσσα. Αν για κάποιον λόγο οι ελληνικές λέξεις μια μέρα αποφάσιζαν να φύγουν, δεν θα ήταν μόνο οι Έλληνες που δεν θα μπορούσαν να σκεφτούν και να συνομιλήσουν.
Σε όλες τις γλώσσες, ιδίως σε τομείς όπως η φιλοσοφία και οι επιστήμες, θα έπεφτε σκοτάδι. Γιατί η ελληνική γλώσσα είναι φως, το φως του πολιτισμού. Ένα φως όλο ψυχή.
Κείμενο: Βαγγέλης Ηλιόπουλος (Υποψήφιος για το Βραβείο Άντερσεν 2018, Πρεσβευτής Παιδικού & Νεανικού Βιβλίου)
Εικονογράφηση: Χρήστος Δήμος (Υποψήφιος για το Βραβείο Άντερσεν2018, Πρεσβευτής Παιδικού & Νεανικού Βιβλίου)
