Η Ελληνική γλώσσα ομιλείται και γράφεται αδιαλείπτως για 4.000 και πλέον έτη και συνιστά τον πυρήνα του ελληνικού πολιτισμού. Διαθέτει μεγάλο εκφραστικό πλούτο και συνθετική δυνατότητα, ενώ, αναπαραγόμενη, συνεχίζει διαρκώς να εμπλουτίζεται, ακολουθώντας μία ατέρμονη διαδικασία εξέλιξης.
Η δημιουργική συμβολή της και σε άλλα γλωσσικά ιδιώματα, κυρίως ευρωπαϊκά, σε συνδυασμό με την ανίχνευση ελληνογενών ριζών σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, αποτελεί αδιάψευστο γεγονός, το οποίο η επιστήμη της Γλωσσολογίας έχει ήδη επιβεβαιώσει.
Σήμερα, η Ελληνική γλώσσα συνιστά τη μητρική γλώσσα 12 εκατομμυρίων ανθρώπων στην Ελλάδα και την Κύπρο. Ωστόσο, κυρίως όμως λόγω της μετανάστευσης, ομιλείται και σε χώρες υποδοχής ελληνόφωνων πληθυσμών, τόσο στην Ευρώπη, όσο και σε υπερπόντιες περιοχές του πλανήτη, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ο Καναδάς, η Λατινική Αμερική, η Αυστραλία, κ.ο.κ.
Σύμφωνα δε με επίσημα απογραφικά στοιχεία, υπολογίζεται ότι ο αριθμός των ανθρώπων που ομιλούν την Ελληνική γλώσσα, είτε ως μητρική, είτε ως δεύτερη γλώσσα, ανέρχεται σε 25 εκατομμύρια άτομα. Είναι η επίσημη γλώσσα της Ελλάδας και της Κύπρου και μία από τις 23 επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης είναι αναγνωρισμένη μειονοτική γλώσσα στην Αλβανία, την Αρμενία, την Ιταλία, την Ουγγαρία, την Ρουμανία, την Ουκρανία και την Τουρκία.
Η ελληνική γλώσσα έχει επηρεάσει σημαντικά τις άλλες γλώσσες, τόσο στην πολιτική, όσο και στους επιστημονικούς όρους, στις τέχνες, στη φιλοσοφία, στο θέατρο και γενικά σε τομείς στους οποίους είχε προηγηθεί κοινωνικά και, κατά συνέπεια, γλωσσολογικά.
Υπήρξε για μεγάλο διάστημα η lingua franca της ανατολικής και δυτικής Μεσογείου και τα πρώτα χριστιανικά κείμενα γράφτηκαν σε αυτήν. Οι Λατίνοι επηρεάστηκαν βαθύτατα από τα ελληνικά που ήταν πλουσιότερη γλώσσα τότε, και έτσι πολλά ελληνικά στοιχεία εντάχθηκαν σχεδόν αυτούσια στα λατινικά, από τα οποία εν συνεχεία εντάχθηκαν και σε άλλες συγγενείς προς τα λατινικά γλωσσες.
Η πρώτη γραφή που αποδεδειγμένα χρησιμοποιήθηκε για την γραφή της ελληνικής γλώσσας είναι η Γραμμική Β περίπου τον 15ο αιώνα π.Χ..